Van klimaatverandering tot sociale ongelijkheid: de maatschappelijke problemen waarmee we geconfronteerd worden zijn complex en onderling verweven. Ze ontstaan door een veelheid aan factoren die elkaar beïnvloeden. Bovendien is onze samenleving ook in beweging en spelen mensen, hun ervaringen en overtuigingen een rol. Meningen en belangen verschillen. Dat maakt het moeilijk te bevatten, lastig om iedereen tevreden te stellen en bijna onmogelijk om lineaire oplossingen te vinden. De oplossingen die we vandaag toepassen, zijn niet toereikend voor complexe samenlevingsvraagstukken.
Bij de traditionele aanpak proberen we problemen te isoleren, analyseren, denken we in doelgroepen of sectoren en delen we de wereld in kleinere, beheersbare stukjes op. Hoewel deze aanpak soms werkt, blijkt ze steeds vaker onvoldoende. Ons zorgmodel, onderwijssysteem en energiemodel stuiten op grenzen. Hoe we vandaag landbouw, werk of democratische besluitvorming organiseren, schuurt en wringt. De complexe en onderling verweven uitdagingen waarvoor we als samenleving staan, vragen om nieuwe manieren van denken en samenwerken.
Onze visie erkent complexiteit als inherent aan samenleven. In plaats van complexiteit te willen oplossen, moeten we durven in de complexiteit te staan en ervan leren (zie hoofdstuk 2.2). Wat we nodig hebben is:
- Samenwerking. Verschillende disciplines, sectoren en belangen samenbrengen om complexe problemen aan te pakken.
- Leren. Bereid zijn om nieuwe kennis op te doen en onze aanpak aan te passen.
- Flexibiliteit. In staat zijn om snel te reageren op veranderende omstandigheden.
- Vertrouwen in het vermogen van mensen om samen oplossingen te vinden.
